675. Əziz sözlük,

Buradan uzaq olduğum müddətdə şəxsi inkişafımda uzun yollar qət etdiyimi fərq etmişəm. Özümü bir qaranquş qədər azad, bir çinar ağacı qədər müdrik hiss edirəm. Amma ağaclar ayaqda ölər, bunu da bilirəm. Burada random yabancılarla danışıb, yeri gəldikdə polemikaya girib, yeri gəldikdə müzakirə etməyin şəxsi inkişafa çox fa faydalı olmadığını hiss edirəm artıq. Lakin bunları yenə də edərəm, çünki ürəyim elə istəyir və sözlüyü sevirəm.

Şebnem Ferahın artık kısa cümleler kuruyorum dediyi nöqtədəyəm sanki. Paraqraflarla yazıb özümü ifadə etmək və ya bir şeyin müzakirəsini aparmaq mənasız gəlir artıq. Ola bilsin mən bunları yenə də edim, özümlə tutarsız olum, fəqət tutarsız olmağım özümü sevməyə əngəl deyil ki. Seviyorum, sevmiyoruuuum.

Hörmətlə,
phaedrus